(8 MAYIS)
Anneler günü kahvaltısı için hazırlanıp 4 nesil dışarı çıktık; kızlar ve anneannemle birlikte epeyce zor oluyor en basit şeyler bile, yürüyemediği için. Birlikte masada oturmuş çaylarımızı içerken düşündüm; belki de bu son anneler günümüzdür hep birlikte geçirdiğimiz...
Annelik mevzuuna gelince; sahipsiz bir köpeğin hastalığını dert ettiğimden daha fazla anne değilim şimdi, yol kenarında gördüğüm kaplumbağayı bahçeye taşırkenki halimden daha çok anne gibi hissetmiyorum, orman yangınlarında ağacına sarılıp köyünü terk etmeyi reddeden amcadan daha iyi bilmiyorum anneliği, ve annesinin bıraktığı ölmek üzere bulduğum yavru kediyi sıcak tutmaya çalışırkenden daha çok anne saymıyorum bugün kendimi. Annelik, şüphesiz doğumdan çok önce başlıyor ve hiç bitmiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder