(14 ARALIK)
Ülkenin vaziyeti hepimizin kapılıp gittiği bir sel kadar öngörülemez ve ürkütücü... Bu ortamda yaşamak, iş yapmak mümkün mü kaygılanmadan?
Zaten ben her sene sonu biraz hesap kitap işlerine kafa yormaktan bunalır, bir parça başarımı sorgularım-bu kez iyice sıkılıyor içim. Normalde akşam bir şeyler içmeye çıkar, soğuk havada yürür atardım kaygılarımı-şimdi evde kalıyor olmak daha da zorlaştırıyor...
Bugün kendime bir saatlik uyku molası ayırdım, hep tetikteyim tabi, uyurken hiç rahat değilim aylardır. Uykuya dalarken bile rahatlayamıyorum, 2 saatte bir uyanmaya programlanmışım çoktan. Yine de dinlenmek iyi geldi, öğleden sonra da yağmurda yürüdüm biraz. Kendime yeni yıl için bir ajanda ve yeşil kalemler seçtim, hep severim takvim ve ajanda almayı, planlamayı, kağıda yazmayı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder