4508

(25 EKİM)

Öyle bir dönem ki hem desteğe ihtiyacım var, hem de yalnız bırakılmaya. 

Bence emzirme mahremiyeti olmalı; bebekle anne arasında sürekli merakla izleyen gözlere ve her kafadan çıkan seslere yer yok. 

Zaten sürekli çaba sarf ediyorum ve bazen tükenmiş hissediyorum, zaten hayal kırıklığı ve endişelerle baş etmeye çalışıyorum-bir de başkalarına laf anlatmak beni yoruyor. Biraz rahat bıraksalar belki daha kolay olacak...

Dünden beri ben biraz daha iyiye gidiyorum, ama bir şeyler yanlış gibi hissediyorum-bu ruh halinden çıkıp acilen hayatımın kontrolünü elime almam lazım. Benden ayrı karar veren ama benim dibimde yaşayan insanlara sınır çizmeyi öğrenmem lazım. Bu bıkkın ve sinirleri bozuk halimi kızlara yansıtmayı hiç istemiyorum, çünkü hiç hak etmiyorlar.

Kendime onlarla bir dünya kurmalıyım, dışarıya kapalı...