Bugün dün gibi olmasın, olur mu?
İyice bastıran kar altında beyaza bürünmüş bahçemize uyandık. Şömineyi harlayana kadar ev ısınmıyor, köpeklerin tavuklu makarnasını kaynatana kadar biz kahvaltıya oturmuyoruz.
Bu sabah hiç enerjik hissetmiyorum ve kısa bir yoga akışı yapmayı seçiyorum. Komşuların durakta tek başına bulduğu köpek yavrusu üşümüş, ateşin başına kutuya koyduk, ne bir ses çıkarıyor ne kımıldıyor.
Kışın günler ne çabucak bitiyor, ormana yavru köpeklere mama bırakmaya gidince zaten günü bitirmiş gibi oluyoruz. Bu ay çalışmak içimden gelmiyor pek, yarın ancak akşamüstü eve dönebileceğiz gibi görünüyor...
Biraz daha yavaşladığımız, sakin ve içe dönük zamanlar-tadını çıkaralım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder