(17 ARALIK PERŞEMBE)
Istırapla birlikte yaşayabilmek, acıya katlanabilmek, hatta bunun da ötesinde başına gele her şeyi sevmek; yani amorfati üzerine en çok düşündüğüm kavram son zamanlarda...
Bu yaşıma kadar ne çok zaman kaybetmişim meğer, ne boş şeylere vakit harcamışım... Henüz keşfettiğim bu yol upuzun ve ben biraz ürküyorum.
Basite indirgeyen kişisel gelişimciler, her şeyi çözdüğünü sanarak konuşanlar bir yana- kendine giden yolda düşe kalka ilerleyenlere selam olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder