4180

 (02 ARALIK ÇARŞAMBA)

Bugün şanslı bir gün oldu ve yorulduysak da içim rahatladı biraz.

Kış gelmesiyle birlikte restoranlar da kapatılınca ormana terk edilmiş köpeklerin vaziyeti, bir de üstüne üstlük komşumuz olan mekanda ihmal edilen hayvanların durumu beni o kadar endişelendiriyor ki, hafta içi de onları beslemek için geliyoruz. Bugün de işimizi ayarlayıp çıktık geldik ve önce Uzundere kasabından kemik alıp eve giderken, piknik alanındaki köpeklere tavuk bırakan gençlerle karşılaştık. Seyyar köfteciymiş bunlar, 2 günde bir geliyorlarmış bakmaya. Öyle sevindim ki- helal olsun!

Bütün Emirli köyündekilere mama bıraktıktan sonra evde yan taraf için tavuk makarna kaynatmaya başladık. Tencerelerle kaynatıp kovalara döktük, hem ortalık kirlendi hem de epey uzun sürdü ama sonuçta 40 tane filan hayvanı doyurmuş olduk. Asıl içimi rahatlatansa, yan tarafta biriyle tanışıp konuştuk, biraz da olsa bu hayvanlara bakmalarını sağlayabildik gibi, en azından kötü karşılanmadık diye mutlu oldum.

Ancak akşamüstü kendimize birer kahve koyup çalışmaya başlayabildik, tahminimden daha fazla yorulmuşum ama. Evdeki yavrunun yaramazlığı hepsinden beter zaten, asla yemek yaptırmıyor bücürük! Neyse akşama kadar biraz ayakkabı boyadım, dönüşte de arabayı bıraktık filan derken yine akşam oluverdi.