Gece bir türlü uyku tutmadı, stres giderek artıyor içimde bir yerlerde, huzur bulamıyorum son günlerde...
1 gibi kalktım Sylvia Plath şiiri okudum, çevirdim. Sonra da şükrettim; bana bu ilhamı veren huzursuzluğa.
Sabah erkenden uyanınca haliyle çok enerjisiz başladım güne, yine de kendimi zorlayıp sabah egzersizimi yaptım. Masama oturmadan önce biraz dinlendim ve rahatladım. Öğlen üzeri hiç beklemediğim bir şey oldu; belediyeden kediyi getirdiler. Doğru düzgün göremedim bile, umarım tam iyileşmiştir.
Dün akşam beni sinir eden aşırı detaycı ve güvensiz müşterimin ayakkabısına ara verip yeni bir siparişe başladım, ama akşamüstü yine enerjim tükenince 2 saat kadar yattım.
Kalkınca piyano çaldım, uzunca bir aradan sonra geri dönüyorum piyanoma...
Hayvansever insanların birbirleri ile anlaşmalarını engelleyen gereksiz egoları ve tuhaf ruh hastalıkları ile bir kez daha karşılaştım bugün, sinirim bozuldu. Hayat zaten zorken daha da zorlaştırmaya gerek var mı gerçekten anlamıyorum...
Bakalım haftanın kalanı nasıl geçecek?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder