(18 ŞUBAT PAZARTESİ)
Bu pazartesi yine 6da uyandım, dünyanın en yorgun insanıydım bütün gün.
Bir ara işleri yarına erteleyip biraz yatsam diye düşündüm öğlene doğru, ama yine çıktım işleri halletmek için. Ertelenmeyecek kadar acil ve yoğun işlerim var bu aralar.
Mecburen kendimi Kadıköy'e taşıdım; zorlanarak muhasebeciyle görüştüm, boncuk seçtim ve bankaya uğradım. Seramik planımı ertelemek zorunda kalsam da bugün evde yatmadığım için ve akşam halim olmadığı halde piyano çaldığım için kendimle gurur filan duyuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder