(03 MART PAZAR)
Arabayı kenara çekti.
"Ben aslında bir şey olabilirdim..." diye büktüm dudaklarımı, dünyaya gücenmiş bir çocuk gibi ağlayarak.
"Herhangi bir şey yani..."
Gözyaşlarım ip gibi aktı önüme, ellerime.
"Ben aslında başarılıydım hayatım boyunca her şeyde!"
Kendimden utanıyordum.
Kendime karşı mahcup hissediyordum, "bir şey" olamadığım için.
Hala yolumu bulamadım ben aslında, bir ara buldum sandım, 10 sene evveldi-
ondan sonra bir şaştım, hala doğrulamadım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder