Çok özlenen gece:
6 yıl evvel, henüz gençken ve büyük umutlarımız varken, yaşamaya açken ve yeni insanlar tanımaya bayılıyorken, çok sevimli bir barda keşfettiğimiz Boğaziçili grubun müdavimi oluvermiştik. Klarnet, ut, def gibi Alaturka enstrümanlarla Ermeni, Rum, Anadolu, Endülüs ve Çingene şarkıları çalıyorlardı. İlk gidişimizde, "Hiç böyle bir şey dinlememiştim!" diye düşünmüş, heyecanlanmıştım. Pek cazibeli ve pala bıyıklı solistleri ile sohbet etmiş, yaptığı şeylerden çok etkilenmiştim. Sonra her perşembe artık evimiz gibi rahat hissettiğimiz bara gitmeye başladık. Hep birlikteydik ve hiç bir şeyi takmadan eğlenebiliyorduk, çok güzel günlerdi... Arada bir siyah kumaş pantolonlu, beyaz gömlekli, rugan ayakkabılı İspanyol amcalar dans ederdi, hayranlıkla izlerdik. Kendi figürlerimizi sergilerken sahne önüne gider ve hep dikkat çekerdik. Çok keyifli zamanlar geçirdik...
Geçen gece, bu kez bizim mahallede yeni açılan ve henüz ruhu olmayan bir mekana, artık hemen her elemanı değişmiş olan aynı grubu dinlemeye gittik. Ağırlıklı Rum şarkıları söyleyen bir ön grup bizi biraz sabırsızlandırsa da gece yarısına kadar bekleyip, yenilenen repertuara rağmen yine de çok tanıdık gelen şarkıları dinledik. İlerleyen saatlerde neşelendik, biraz dans ettik, yeniden birlikte, mutlu ve özgür hissettik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder