Kendimi suçlu hissettiğim için anlatmak istedim, önemli bir şey olduğundan da değil aslında... Sen olsan anlatmaya değer bulur muydun böyle dile getirmesi zor tuhaf bir durumu bilmiyorum-başkaları anlatmaya gerek duyar mıydı? Beni rahatsız etti içimde taşımak, senden saklamışım gibi olacaktı, tepkini kestiremediğim halde cesaret ettim söylemeye.
İki türlüsünden de korkuyordum: Bir başkasıyla aramda oluşmasına izin verdiğim, belki ihtiyaç duyduğum yakınlığın seni hiç ilgilendirmemesinden de, bunu olduğundan fazla önemseyip benden uzaklaşmandan da...
Son derece rahatsız edici, hatta kabul edilemez olduğunun farkındayım. Kabul etmeni de beklemiyorum, garip bir şekilde ben hep hafife aldım bunları şimdiye kadar, oyun gibi geldi. Ama artık oyun bozuldu, bir daha izin vermeyeceğim böyle olmasına. Benim için senden başkasının çok da bir değeri yok bu saatten sonra....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder