(22 OCAK PAZAR)
Kızları birlikte parka çıkarıyoruz, birer kahve alıyoruz, birlikte yemeklerini yediriyoruz, ama gerçekten birlikte olduğumuz anlar öyle az ki... Ürkütücü bir mesafe bu, en yakınınla aranda gün be gün açılan...
Anlayışlı olmaya çalışıyorum; hayat gailesi, geçim derdi, biliyorum, zor, biliyorum, yine de-bu kadarcık olmamalı insan! İçine dünyaları sığdırmalı, bir sığınak yaratmalı kendine, sevdiğine, ceviz kabuğundan bir evren kurmalı. Yalnız yapılması gerekenleri yapmak yetmemeli, bu kadar kurumamalı insan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder