(3 ARALIK)
Bugün Emirli'ye geldik ve sonunda hasta oldum. Doğum günümden beri giderek şiddetlenen bu kötü hissettiğim sürece girdim ve baktım 2 hafta olmuş. Üstesinden gelmeyi başaramadığım kadar büyük bir acıyla yüzleşmek zorunda kaldım bu süreçte önce, sonra en beklemediğim anda kaybettiğim bir şey oldu; tam umutlar kabarmışken umudu kaybetmek belki, en ihtiyaç duyduğum ilgi ve beğeniyi bulamamak... Fazlasıyla meşgul etti zihnimi son günlerde, nedenini bilememek ve belki de hiç öğrenemeyecek olmak. Bu sürecin bitmesini ve eskisi gibi olmasını beklemek, ama bilinmezliğin çıldırtıcı şekilde devam etmesi... Sonunda bu akşam ateşlendim, boğazım ağrıyor ve her yerim dökülüyor. Battaniyelere sarılıp titriyorum ve ağlamak istiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder