(15 EYLÜL)
Kızlarımın imzalı bir kitabı oldu!
Tavuskuşu tüyü küpemle, Kumbaracı yokuşunda kırmızı bir kapının önünde, gece yarısı sokak lambası ışığında dikilirken tüy gibi hafiftim... Eskisi Rana gibiydim, ya da yepyeni bir Rana; hepsinden özgürdüm. Arkadaşlarla gülüşmeler, hocamla şakalaşmalar ve arada son derece ciddi mevzulara dair anlık açılmalar...
Bana yakın veya uzak gelen insanlarla bir arada, her birine sevgi besleyerek, hepsini tuhaflıklarıyla kabullenerek... Bu gece hem ayaklarım yere sapasağlam basıyor hem içimde küçük bir kuş pırpır şakıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder