(26 MAYIS ÇARŞAMBA)
Demek birkaç ay geçtikten sonra oluyormuş. Başta bir türlü alışamamıştım bu fikre, kendime ait gibi gelmemişti bu durum.
Dillendirmiyordum, hatta insanlara söylemiyordum benden fazla sevinirlerse kendimi suçlu hissederim diye. Hala da biraz çekiniyorum herkesin öğrenmesinden.
Aynaya bakmaktan kaçıyordum, değişmeye başladığımı görmek istemiyordum. Hala korkuyorum bir gün bakıp da kendimi göremem diye.
Ama artık hayal kurmaya başladım; keyifli taraflarını da aklıma getirmeye başladım zorlukların yanında.
Konuşabilmeye başladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder