(22 MAYIS CUMARTESİ)
Keyifli bir hafta sonu kahvaltısı hazırladık; erken uyanıp meditasyon yaptıktan sonra arkadaşlarımız için krep pişirdik. Aylardır bir araya gelmemiştik ve ben haftalardır keyifle bir sofraya oturmamıştım. Kadehler tokuşturuldu, güzel haberlere içildi.
Emirli'de günler nasıl geçiyor anlamıyorum, biraz bahçe havası, biraz köpekler kediler derken akşam oluveriyor. Mangal yakılıp kavun kesilip rakılar doldurulunca o rahatlığı hatırladım, o keyif hissini...
Sonbaharı düşündükçe biraz geriliyorum; öğrenmem gereken o kadar çok şey var ki, organize etmemiz gereken, önden planlamamız gereken... Bazen hepsini boş verip geldiği gibi yaşamak istiyorum, kendiliğinden olsun her şey diyorum, bu kadarı beni yoracak gibi geliyor. Tüm enerjimi, vaktimi ve kaynaklarımı aktardığım bu "hayatımın en önemli meselesi"ni bakalım nasıl kotaracağım?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder