(24 NİSAN CUMARTESİ)
Sabahları yataktan çıkıp güne başlamak için hevesim yok hiç, gün içinde de bir şey yapasım yok ki zaten.
Sadece köpekleri beslediğimize seviniyorum, bu arada yeni yavrularımız oldu ve hepsi de tosun gibi tatlı mı tatlı! Onları kaybedecek olmak beni üzüyor, gelecekleri belirsiz ve çok daha iyi hayatları hak ediyorlar..
Biraz araba kullandım bugün, göle indik ve en son besleme noktasından daha aşağıda kalan 7 köpeği gördük. Buraya kimse uğramıyor belki de, gözlerden uzaktalar ve diğerleri saldırdığı için yukarı çıkamıyorlar sanırım. Gerçek hayatta kalma savaşı burada, gözlerimizin önünde sürüyor ve biz ısrarla görmezden geliyoruz o canları...
İnsan kadar bencil, menfaati için diğerlerini hiçe sayan, yalnız kendisi yaşasın kazansın isteyen, insan kadar kendini bir şey zanneden canlı yok dünyada!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder