(12 MART CUMA)
Bugünkü planım önce birkaç işi halledip ardından doktora gitmekti, işler yetişmeyince randevumu kaçırdım. Rıhtım'dan Yeldeğirmeni'ne epey yürüdüm ve güneşte bahar gölgede kış olan havaya alışamadım. Planladığım gibi gitmeyince, azıcık sinirlendim.
Eve döndükten sonra çalışmaya vaktim kalmadı, akşam yemeğe gitmeyi istiyorduk çünkü. İlk aklımıza gelen mekanda yer bulamayınca, eski müdavimliğimiz olan meyhaneye gidelim dedik. Fakat hem uzayan toplantılar, kaybolan araba anahtarları ve hem de beklene beklene gelmeyen taksilerden sebep gecikmiş ve gerilmiş vaziyette varabildik...
Uzun oturacak vaktimiz yoktu; ufak rakı söyledik, keyfini tam çıkaramasak da 1 yıldan fazla olmuştu meyhaneye oturmayalı. Bazı yerlerin hep aynı kaldığını görmek ne güzel, servis, kalite hala yerli yerinde. Biraz sohbet, iki tek rakı bize kafi. Sanırım yaş aldım ben de artık, fazlası rahatsız ediyor. Yaş ilerledikçe, insan daha azıyla daha fazla mutlu olabiliyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder