Gündüzleri bir sürü iş peşinde geçip gidiyor, kendimi tutabiliyorum da...
Geceleri söz geçiremiyorum içime; beni boş evlerde gezdiriyor, kırgınlıklarımı gözyaşlarıma döküyor...
Nostaljinin tehlikesinin farkındayım; eski güzel günlere özlem duydukça bugünün kıymetini bilemediğimin de.
Geçmişimde kalan anılara, insanlara, eskiden olduğum Rana'ya tutundukça, şu anın hakkını veremediğimin de.
Yine de bazen kendimi kaptırıyorum bu hüzünlü hale, bu akşam sadece şarap içip şarkı söylemek istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder