(21 HAZİRAN PAZAR)
Akşamüstü arkadaşlarımız gelince önden soğuk blush servisi yaptık; çiçekli buzlarla.
Hemen hazırlığa giriştik mutfakta; zeytinyağlılar rakının yanına eşlik ederken mangal yakılıp köfteler sosisler atıldı. Hardal hepimizin canını lezzetiyle yakarken akşama doğru hava bulutlandı.
Eskilerden söz açılınca 3 sene evvel yaşadığımız tuhaf olayları andık yine. Neler neler yaşandı yeni evliyken biz, açıklanamayanlar halı altına süpürüldü, ama iz bıraktı her birimizde.Neden evlenip neden boşandığını anlayamadığımız arkadaşımızı aradık, karanlık bir dönemden geçtiğini söyledi. Bir araya gelip konuşmak için sözleştik, merak da ettik doğrusu.
Ardından bar üstüne bar batıran ve hep mağdur rolünü oynayan arkadaşımızı da aradık, kendini yine hafiften agresif tavırlarla üste çıkarır tarzda konuşunca, iyi ki hayatımızdan çıkmış dedik.
Konunun ucu benim ailemin bir parçasına da dokunduğu için, yine aynı mevzular açılınca ben de tekrar aynı acıyı ve öfkeyi duydum içimde. Seneler sonra pek bir şey değişmemiş, hala kendimi haksızlığa uğramış hissediyorum ve hazmedemiyorum olanları.
Bir gün yen,den karşılaştığımızda güçlü durmak ve duvar gibi olmak istiyorum, onlara karşı sert ve soğuk, geçilmez bir duvar gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder