4 yıldır çektiğim sıkıntı sona eriyor bu ay itibariyle, inanması güç gelen bir şans benim için bu! Hatta hayallerim gerçekleşti diyebilirim, o derece. Olabilecek en güzel şey oldu işim adına.
Tabi ki hala alışma süreci, bir takım sorular ve hesaplar dönüyor kafamda, o kadar olacak artık. İlk günler biraz vakit aldı bu işler, ama önümüz aydınlık ferah.
Bu hafta evde de işleri toparlama zamanı; hayat normale dönerken biz de ertelenen konuları halletmeye çalışıyoruz teker teker. Akşamüstü Emirli'ye gidip Dirmit'i orada bırakmayı planlıyoruz, bir de doğuran kediyle yavrularına mama vermek istiyoruz.
Gerçekten de hem köpekler çok acıkmış, hem kedilerin maması bitmiş, iyi ki gelmişiz diyoruz. 2 evi organize etmek cidden zor oluyor, temizliği alışverişi, taşıması... Ama hayvanlar için, buranın sakin havası için değiyor bence. Gece rahat bir uyku çekiyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder