Geçen Haziran'da tam tatile gidecekken otoparkta arabanın altında bir sürprizle kesişen hayatlarımız, yine bir Haziran günü sonsuza dek ayrıldı.
1 senelik ömrüne daha bebekken bir kalça ameliyatı, ardından bacak kırığı, 1 aya varan kafes istirahatleri, korkutan epilepsi krizleri ve daha neler neler sığdırdın...
Hepsine direndin Bücürüm, hepsini neşeyle yendin ve yamuk bacağınla koşturup durmaya başladın evde.
Diğer kedilere baş belası, bize hep gülücük kaynağı oldun. Artık öyle güçlenmiş bıçkın bir delikanlı gibi herkese kafa tutmaya başlamıştın ki, sana daha hiç bir şey olmaz diyordum.
Ölüm, hem de hiç beklemediğim anda, hiç konduramadığım en küçüğümü aldı.
Öyle güzeldin ki yerde yatarken, toprağa verirken bile daha ılık, yumuşacık, tertemizdin oğlum. Bir türlü inanamadım öldüğüne, bir türlü aklım almadı.Beni görünce gözlerinin içi gülen Bücür'üm, biliyorum ki biz birbirimizi çok sevdik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder