Uyandığımdan beri başım ağrıyor, öğleden sonra iyice zonklamaya başladı.
Bu hafta aşırı verimli bir robot gibi hissediyorum; duygularımı geri plana aldım ve yapmam
gerekenleri hızla art arda yapıyorum. Hafta sonuna kadar bitirmem gereken 2 çift ayakkabı vardı, bir tanesinin sahibi darlayıp duruyor beni. Gelmeyecek de etmeyecek de, fenalık getirdi. Biraz stresliyim onun yüzünden, bir yandan yeterince piyano çalışamadığım için içim rahat değil. Seramikteki projemi de ihmal etmek istemiyorum, ben her şeye nasıl yetişeceğim?!
Akşamüstü bir kahve içmeye dışarı çıkıp yürümek iyi geldi, biraz açıldım ve akşam boyamaya devam ettim. İçim biraz huzur buldu ki uyuyabileyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder