En son ne zaman kendimi böyle hissetmiştim?
Mide kramplarından iştahsız, haksızlığa uğramış olduğuma kırgın, hayal kırıklığına yakın bir umutsuzluğa düşmüş, berbat bir bekleme halinde çakılıp kalmış, öfkesini bastırmaya çalışırken kendini boğan, dayanamayacak gibi olunca uykuya dalmaya çalışan, yaşamaya sadece otomatik devam eden...
Hatırlamıyorum, ama bugünler de geçecek, onu biliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder