Kış ortasında bahar çiçekleri açmış olduğunu görünce sevindiğim bir arkadaşla hafif entellektüel sohbetler:
"Bedri Rahmi-hani şu ressamların şair, şairlerin ressam diye andığı-Rothko’yu bir devrimci addeder; resimden çizgiyi, beneği, figürü zaten toptan ve çoktan, ve işte her ne varsa renkten başka hepsini attığı için. Geriye kalan saf resimdir, resim yalnız renkle yapılır, der.
Bizim bölüm başkanı değerli hocamız Kemal Can da -bir temel eğitim dersinde olmalı sanırım- Dali’nin yaptığı pek de mühim bir şey yok, demeye getirmişti, işte hepinize saatlerdir anlattığım belli kompozisyon kurallarını uyguluyor aslında, ama mesela alışılmışın dışında bir ıstakoz filan kullanarak yapıyor bunu."
Karlı bir gecede yazılmış içime işleyen yazıya müzikal yorum:
"Yağmurlu akşamlarda, tam havanın mavileşme vaktinde Hændel’in Rinaldo operasının en meşhur bölümü; Lascia Ch’io Pianga – herkes kaçışırken göğe bakmak için ayrılan birkaç dakika…
Karlı gecelerde, kornaların susmasıyla şehre sinen sessizliği fark ettiğinde biraz neşelenmek için; Strauss’tan Skaters Waltz…"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder