Çaresizlik ve Utanç:
Her gece boğuştuğun kötü rüyalardan birini gördüğün sırada yatakta sıçradığında seni izledim, saatlerdir uyanık ve çaresiz...
Kendi başına kapatmaya çalıştığın iç yaralarını benden gizliyorsun artık - anladım, ağladığı fark edilince arkasını dönen bir çocuktum ben, ondan anladım. Sen de benim gecelerin bir yarısı yatağından kalkıp balkonda içimi boşaltırcasına ağladığım zamanları anla. Oysa senin yanında ağlarken şimdiye dek hiç utanmamıştım ben!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder