4378

 (17 HAZİRAN PERŞEMBE)

Dün akşam Emirli'ye gelir gelmez bizim kediler hemen ortaya çıktı, sevindim. Beni acayip özlemişlerdi, geceyi koyun koyuna geçirdik Dük Bey ile. Bu sabah da köyün köpeklerini besledik, onları ihmal ettiğimiz zaman içim hiç rahat etmiyor. Bazı geceler uyanıp onları düşünüyorum, bazen kaybettiklerimizi, bazen de yol kenarlarında can teslim edenleri, onları kimse hatırlamıyor...

Beni tuhaf mı buluyorsunuz, naif mi bilmem. Oysa hepimiz aynen böyle yas tutmalıyız onlar için, normalleştirdiğimiz şu hayat hiç de adil değil doğrusu, bu hayat düzeninde mutlu olmak bizler için de mümkün değil.