3732

(11 EYLÜL ÇARŞAMBA)

Evde yapmak istediğim değişiklikler var aklımda, duvarlara bir sürü resim asmak, hatta kendim boyamak istiyorum...
Kediler yüzünden her şeyi düzgün ve temiz tutmak çok zor oluyor, özellikler son aylarda eve gelen yabancı kedileri protesto ettikleri için her gün ya bir şeyleri kırıyor ya bir yerlere çiş yapıyorlar. Sabrımın tükendiğini hissediyorum, umarım bir çözüm buluruz yakında.
Bugün de temizlik günü, öğlen terapiye gideceğim. Ben evde yokken yardımcımızın temizliği savsakladığını düşünüp kızıyorum. Nedense kimse işini doğru düzgün yapmıyor!
Terapide son hafta kendimi çok bunalmış ve gergin hissettiğimden bahsettim; annemin ameliyatı ve kedilerin sorunları gündemimizde. Bunlar belki başkaları için basit gündemler olabilir, ama beni zorluyor doğrusu.
Son zamanlarda biraz daha huzurlu hissetmeye başlamışken, geçtiğimiz hafta tekrar sinirliydim ve sorgulamalar devam etti zihnimde. Zaman zaman içine düştüğüm kuyuyu anlattım terapistime, kuyunun dibi karanlık ve yalnızım içeride. Kimse beni çıkaramaz, ama vakti gelince ben kendim çıkarım o kuyudan. Kuyu benim, ben düşüyor ben çıkıyorum yani...
Babamın mezarını ziyaret edip geçmişimde eksik kalan tuğlaları yerine koymam gerektiğini hatırlattı ve haftaya beraber gitmeyi teklif etti. Nedense, içimden gelmedi, bir huzursuzluk duydum. Sanırım daha yakın olduğum biriyle gitmeyi tercih ederim.
Akşamüstü eve döndüğümde yorulmuştum, ama asıl yorucu işi akşama bırakmıştık. Yemekten sonra Espresso'yu veterinere götürdük, bahçede 1 saatten fazla bekledikten sonra muayeneye girdik. Basit olacak sanıyordum, ama aşırı zor ve stresli geçti. Anlatmak bile istemediğim bir geceydi; melek kızım acı içinde ciyak ciyak bağırıp panikle kendini yere atarken, sadece bitsin istedim. Gözlerimi kapayıp içimden onla bağ kurdum, sakinleşmesini söyledim. Ama çok çok zordu, bir türlü kanı alınamadı, her bacağı ayrı morardı ve korkunç bir histi onu izlemek. Zaten yine kötü oldum, gözleri karardı kulaklarım çınlamaya ve başım dönmeye başladı. Zar zor kendimi dışarı attığımda midem bulanıyordu bayılacak gibiydim.
Berbat bir tecrübeydi, gece yarısı eve döndükten sonra kızımın bana sürtünüp kendini sevdirmesi moralimi düzeltti. Neyse ki bitti, rahat uyudum.