2854

Dün gece yarısından sonra protestoları takip etmekten uyuyamadım.
Tencere tavalar, ıslık ve haykırışlara eşlik ettim.
Sabaha karşı da uyandığımda içimdeki at koşturmaya devam ediyordu, durduramadım.
Herkes gibi ben de sosyal medyada saatler geçirdim, okuyup dinleyerek yorumları.
Nedense çok da içim sıkılmıyor, zor günler geleceğinin farkındayım, ama sona yaklaştığımızı da biliyorum.
Biz azınlık değiliz, 15 yıldır ilk defa, kendimi bildim bileli bu pisliklere oy veren memleketimde büyük şehirlerde çoğunluk olmuşuz-üstelik her şeye rağmen!
Korku dolu bakışları anlatıyor gerçeği zaten, düşüşteler, zorlanacaklar.

Ferman padişahınsa dağlar bizimdir!