Karlı havada bir yerden bir yere gitmek bile mesele, evden metroya yürürken dahi kaybolabiliyor insan!
Kadıköy'de muhasebecimle görüşüp kırtasiye alışverişi yaptığım ve sonrasında epeydir uğramadığım ayakkabı mağazasında işimi hallettiğim bu basit programlı gün, nedense zorladı beni.
Hiç beklemediğim bir kargoda sorun çıkması da üzerine stres ekledi, yıl sonu kapanışı işlerimin durumunu bir daha yüzüme vurmuş oldu, üstelik misafir kedimiz çişini kakasını halıya yapmayı tercih etti!
Gerçekten eve döndüğümde pestilim çıkmış, pantolonum da çoraplarım da saçlarım da sırılsıklam olmuştu.
Ama hiç dinlenemeden halıyı silmek zorunda kaldım, hiç oturmadan yemek yapmaya giriştim, arkadaşımız bizde kalacak bu akşam.
Kar kalkmadan evde daha çok tadını çıkarabilseydim keşke, ama halledilmesi gereken gıcık işler beni bekliyor.
Bir yolunu bulmak zorundayız, deyip duruyoruz, herkes hep bir ağızdan...
Bir şekilde bu düzen değişecek, bitecek bir yerde, mecburen.
İnanıyoruz ve inanmakta diretiyoruz, başka şansımız olmadığı için mi, bilemiyorum.
Ama bu bahar gelecek-başka yolu yok!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder