Okulda gibi bir yerdeydik, konuşuyorduk, nefesini koklayacak kadar yakınımdaydın.
Bir yandan bu anın ne kadar değerli olduğunu bilerek ama sakin kalmaya çalışarak bir şeyler söylüyordum.
Beni dinliyordun, anlayan bakışlarla.
Bir türlü tamamını hatırlayamadığı, anımsamaya çalıştıkça zihninden kayıp giden muhteşem bir anısı vardır ya her insanın-bizimki gibi...
Unutamıyorum.
Ara sıra rüyalarımda görüyorum seni, başka bir derecede bir bağımız olduğunu hissetmiştim o gece.
Teşekkürler, yeterince teşekkür edebildim mi turuncu şalımı boynuna dolarken?
"What you got, they can't steal it
No they can't even feel it"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder