(15 ŞUBAT ÇARŞAMBA)
Arkadaşlarla çıktım bugün, sık sık gittiğimiz ama epeydir uğramadığım bir Kadife sokak barının arka bahçesinde oturduk, bahçeyle alakası yok aslında-duman altı bir sera gibiydi. insanlar sıkış tıkış oturmuş göz gözü görmeyen bu ağırlaşmış hava altında sohbet ve flört ediyor, yanında da çoğunlukla şekerli ucuz bira içiyorlardı, ben white russian söyledim. Baktım; herkes her zamanki gibiydi: arkadaşlarım konuşuyorlardı, birinin kendi dertleri vardı ama saklıyordu-bir yandan hala çekici görünmeye çalışıyordu, diğerinin de hayatı aslında her birimizinki kadar sıkıcıydı fakat o böyle şeylere şimdilik boş veriyordu, baktım...; kimse benim kadar karamsar değildi. Herkes, benden başka herkes bir şekilde uyduruyordu-kelimeyi seçemiyorum-uyuyordu - uy - uyarlıyordu - kelimeyi bilemedim- o ya da bu şekilde bütün bu insanlar, hemen hepsi genç ve birkaçı yabancı, onlar devam edebiliyordu- ya da nasıl desem işte-onlar yaşıyordu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder