907

(17 ARALIK CUMARTESİ)

Gece

Bu gece buluşalım dedim, bir plan yapmadıysan
Evde kalmışsın, buluştuk, sinemaya gittik
Sonra dedim bir şeyler içmek istiyorum ben
Sokaktaki tek boş masaya oturduk, konuştuk

Ne olduysa birden kapkaraya kesti gece-
Bakıyordum, karşımdaydın, öfkeliydin
Suçluyordun
Senin yüzünden insanlarla konuşamadım dedin
Kırıldım
Ben böyle sevmeye alışık değilim dedin
Anlamadım
Şarap kadehi elimde kırıldı

Bu gece buluşmak istemiştim, rahatlamak için
Yanında uyuyup gece boyu sarılmayı düşlemiştim
Geceyi de özlemiştim hani, birkaç kadeh içmeyi
Ama rüzgar öyle sert esti, aldı götürdü hepsini

Kesti birden gece kapkaraya-
Sevgimden bunalmışsın sandım
Sandım ki
Sana verdiğim her şeyi toplayıp geri veriyorsun
Kırıldım desem- yetmez
Parça parça oldum
Paramparça oldum

Kapkaraya kesiverdi gece birdenbire-
Rüzgarlı bir sokak köşesinde ağladım
Düşündüm; bütün bunlar, şimdiye dek
Benim için, bizim için yaptıkların
Gerçek olamazdı zaten belki de,
Ama inanır mısın-son zamanlarda
Öyle inandırmıştın ki beni!
Utanıyordum kendimden ve hep korkuyordum
Bir gün bütün verdiklerini
Geri alacak mısın diye
O gün bugünmüş dedim
Parçalandım

Gece kesti aniden kapkaraya-
Her şey gözümde bitti
Telefonunu sildim, yazdıklarını silemedim
Bir kez daha okur öyle silerim dedim

Bana çok farklıyız dedin
İnanamadım
Başından beri hep ne iyi bir ikili olduğumuzu
Düşünmüştüm ben oysa
Beni dibime kadar anladığını
Şimdi sen başkalarıyla paylaştıklarını
Benle biriktirdiklerinden daha mı değerli görüyordun?
Kırıldım desem- vallahi yetmez

Bunun geri dönüşü yok dedim
Ben seni hayatımdan çıkarmak istemiyorum dedin
Ağlamaya başladın
Biliyor musun sen ağlarken küçülmüyorsun
Ben sadece beni rahatsız eden şeyleri söyledim dedin
Lütfen her şeyi yıkıp gitme dedin
Düzeltebiliriz dedin, her şeyi düzeltebiliriz
Ben dedim ki bu geceden geri dönüş yok
Yaptığım her şeyi yıktın sen-
Ben artık sana bir daha güvenemem

Ağlamaya başladın
Sağanak gibi
O an biliyor musun daha bir kapkaraya kesti gece-
Ben seni ağlarken hep sevdim, seviyorum
Özür dilerim dedim, çok kere dedim bunu
Pişmanım senle birlikte olduğuma-
Benden başkasıyla daha mutlu olurdun belki
Kim bilir belki ben zorladım seni buna
Kırk yaşında adamın dedin, ağlamasına bak
Ben senle yaşadığım hiçbir şeyden pişman değilim
Senin verdiklerinden rahatsız değilim-
Ama yetmiyorum sana, sen daha fazlasını istiyorsun
Öncekiler öyle bol vermişler sevgilerini,
Benimkini beğenmiyorsun

Bu gece buluşalım mı dedim, planın yoksa
Sıcaklığında uyumayı özlemiştim, sandım ki
Her zamanki gibi yine yatağa girip sarılacağız
Ama rüzgar öyle sert esti, aldı götürdü hepsini

Yağmur başladı
Sen de ağlamaya başladın
Sen ağlayınca ben dayanamıyorum
Niye sen demiyorsun ki hiç- ama ben inadına diyorum
İşte seni seviyorum!

Geçenlerde bana arkamda durduğunu hissetmiyorum dedin
Zorda kalınca hep hep başkalarından yardım bekledin
Ben sana onların verdiği güveni neden veremedim dedin
Üzüldüm

Yağmur ıslattı, rüzgar üşüttü, sesim kısıldı
Gece zaten katran gibi kapkaraydı
Bir taksi çevirdik, nasıl gittik bilmiyorum
Yine de eve gittik
Beni kimse senin gibi sevmedi dedin
İnanamadım
Hep başkalarını mutlu etmek uğruna beni kırdın dedim
Kırıldım desem yetmez
Ben sana neler yapmışım diye bağırdın, dövündün
Ağladın
Sen ağlayınca ben dayanamam
Sarıldım

Bırakmadım...