Harem otogarındayım-
En sevdiğim gerçi benim Esenler "Büyük İstanbul Otogarı"
Orada dev tabela var altından otobüsler tek sıra girebiliyor, bazen saatler sürüyor...
İstanbul'un ne büyük bir şehir olduğunu acı acı hatırlatıyor.
Bu kez hayatımda ilk defa yarım saatte bir kalkan İzmit arabasının yolcusuyum, erkence gitmişim, heyecanlıyım.
İstikamet İzmit,peki İzmit'te ne var?-Hiçbir şey yok, yalnızca bir adam var, geceyi koynunda geçirmek istediğim.
Otobüste siyahlara bürünmüş kapalı kadınlar, çok hareketli ve her şeye atlamaya hevesli görünen genç çocuklar, yanımda öksürüp duran hasta bir kız var.
1,5 saatten az sürüyormuş gerçekten, geliveriyorum, söylenen durakta inip tek başıma biraz bekliyorum soğukta, karanlıkta.
Akşam yemeği uzun ve doyurucu, biraz da sarhoş edici, çünkü iki şişe Selection var iki kişi için.
Oda fazla sıcak, biraz havasız, ama hemen uyuya kalıyoruz, sarmaş dolaş.
Bir ara uyanıyorum ki düğüm olmuşuz-arkada basket maçı oynuyor, kalkıp lenslerimi çıkarıp gözlerimin boyasını siliyorum, o da televizyonu kapıyor.
Sonra kaldığımız yerden devam ediyoruz uykuya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder