Senin Kabusların-Benim Kabuslarım
Gecenin tam yarısı inlemelerinle, haykırdığın isimle uyanıp sana sitemkar, "Rana ben..." diyerek ve okşayarak seni sakinleştirmek istediğimde, içten içe senin kabuslarından ben korkuyordum ve sen uykuya daldıktan sonra ben saatlerce karanlıktan korktum...
Gece yarısının sabah kaybolan sisli gerçekliğinde, seninle sarmaş dolaş otururken bana yanlış isimle seslendiğinde sana kızmadan "Anlat..." deyince ben ve "Onun bakış açısı farklı..." diye anlatırken sen başka bir kadını bana, aslında ben içten içe kendi kabuslarımın gerçekliğinden korkuyordum ve günlerce karanlıkta ağladım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder