2. hafta,9. gün
Bugün öğlen arasında son defa Güneşli kıraathanesine gidip inşaat işçileriyle beraber kahvelerimizi içtik...Çünkü stajerlerin öğlen arasında dışarı çıkmaları yasakmış. Neden diye sormayın-çalışanlar sabahtan akşama kadar aynı sandalyeden kıçlarını kaldırmadan, yemek arası bile vermeden ömür çürüttükleri için belki de, hınçlarını kendilerinin isteyip de yapamadıklarını yapmaya cüret eden daha genç ve güzel kızlardan alıyorlarmış...
Bugün öğleden sonra sevimli çikolata tasarımcımız beni model olarak kullandı-deri biker ceketleri, trençkotları giydirdi, düğmeledi, evirdi çevirdi, inceledi, çıkardı... Gülümsedim-neden diye sormayın-belki de hasret kalıyor insan tonsürton griler arasında bir renk darbesine,kendini anlayacağını sezdiği bir yabancının günaydın demesine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder