401

(29 TEMMUZ PERŞEMBE)

2,5 Yaş Melankolisi:

İki buçuk yaşımdayken,

Bir akşam beni uyutmaya çalışan annem

Gözlerimin belli belirsiz dolduğunu fark edip

"Ne oldu?" diye sorduğunda,

"Bir gün babam ölecek.

Sonra sen öleceksin.

Ben yapayalnız kalacağım."

Demişim.

Yaşıtlarımın konuşamadıkları bir yaşta,

Bunları düşünüp kederlenmeme şaşıp kalan anneme

İçerki odadan koşup gelen babam şöyle demiş:

"Hadi cevap ver bakalım!"

Annem teselli edercesine konuşmuş:

"Amcanın kızı var...Dayının da çocukları olacak...

Onlar da senin kardeşin sayılır, yalnız kalmayacaksın."

Damarında inatçı bir milletin kanı dolaşan ben,

İki buçuk yaş bilgeliğiyle reddetmişim:

"Hayır_Onlar benim kardeşim değil!"

Ve ağlamışım sessiz sessiz.

Peki çocuğum, sen ne zaman bu kadar büyüdün?....