Varoluşsal zevkler:
Yarının neyi nasıl getireceğini,
Ne götüreceğini bilmemek ne rahatlatıcı!
Gözlerimi yumduğumda dünyanın yok olması ne tatlı!
Her sabah uyandığımda yeniden doğmam-
Her gece uykuya yattığımda ölümü tatmam,
Rüyalarıma gerçeklerden daha çok inanmam ve
Gerçekliği asla kanıtlayamamam ne şahane!
Ne yaparsam yapayım, geriye hiç bırakamamam
Hayatım boyu ördüğüm duvarın sonunda
Bir anda yerle bir olacağını bile bile devam etmem
Bütün bu anlamsızlık, amaçsızlık acısı ne zevkli!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder