(2 KASIM)
İşimle ilgili zorlayıcı zamanlar, bir çeşit sınav döneminden geçer gibi hissediyorum. Hayatım sanki, 10 yıl öncesinde aşırı kolay ve rahatmış, sorumluluk ne kadar da az ve eğlenceye ayıracak vakit, kaynak ne kadar bolmuş. Bir yandan bu kadar güzel yaşamış olduğuma seviniyorum, bir yandan şu anki halime bakıp çok baskılanmış hissediyorum-adeta hayat üzerime üzerime geliyor bu aralar!
Sonra akşam sangha ile meditasyonda buluşuyorum; bir çemberde oturduğumu canlandırıyorum ve her biri tek tek benimle. Her birinin varlığını hissediyorum, Hocam da hemen karşımda gözlerime sakince bakıyor, ellerini şükran mudrası yapmış... Bir nefes alıyorum, nefes alırken nefes aldığımı biliyorum. Bir nefes veriyorum, nefes verirken nefes verdiğimi biliyorum. Buradayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder