Bugün biraz sinirli ve tahammülsüzdüm, sanırım içten içe stresliyim ve öfkelendim artık. Bitsin istiyorum bu durum, gerçi bir yandan hoşuma gitmiyor değil. Evde daha çok vakit geçirebilmek güzel, kendime zaman ayırabilmek hoş ama-istediğimde çıkamayacağımı bilmek ve dış dünyadan, tüm insanlardan kopmuş hissetmek biraz moral bozucu...
Hem eksik taraflarımı daha bir hissettirdi bu izolasyon bana; entelektüel paylaşımlara ne kadar ihtiyacım olduğunu ve akıllıca sohbet edeceğim insanları ne kadar özlediğimi hatırlattı- hem de bir yandan kendi halimde kalmak iyi geldi sanki. Oje sürmeden, makyaj yapmadan, doğru düzgün giyinmeden geçen bir nadas dönemi, saçlarım tırnaklarım cildim dinlendi...
Bugün hava ısındı iyice, bahar geldi: pazarda bakla, kara dut, çilek, enginar... İçim açıldı, sahilde bisiklete binmek geldi içimden, korularda yürümek, çimende uzanmak, açık havada olmak istedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder