Bana benim cümlelerimle kendini anlatan, epeydir konuşmadığım eski bir arkadaşın karşısında oturmuş,onu dinler ve bir yandan da kendimi anlamaya çabalarken içimi kemiren huzursuzluk; sen aramızdaki anlamsız ve sinir bozucu sessizliği bozmaya cesaret edip, kapıdan çıkmadan hemen önce bana sarılınca geçti...
Geçti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder