Sadece kahkahamla üstesinden gelebilirim hayatın!
Var olmanın anlamsızlığını, insanın hiç geçmeyen ıssızlığını,
doğanın karşı gelinemez vahşetini ve hayatta kalmanın acımasızlığını
bir kere tatmış/tanımış biri, nasıl artık mutlu olabilir?...
Her şey bir yük daha bindiriyor sırtıma,
annemin sevgisi bile ağır geliyor, çok fazla
herkesi yanımda taşıyorum giderken-
tanıdığım, unuttuğum, biriktirdiğim, izlerini taşıdığım
bir başıma şehri terk ederken bile
yanımda götürüyorum aslında hepinizi.
"Güneş bir kez doğdu mu, senin tarafında olacak"
diye şarkısını söylüyor en sevdiğim çingene
Biliyorum; Güneş'i görmem yeter gülümsememe.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder