21 Mart 2010 Pazar

272

Eski bir komutanla konuştum;
Sırtındaki asker parkası anlattı
Tüm kanını akıttıklarını bana.

Apoletlerini, madalyalarını dinledim
Ayağında eski postalları söyledi
Tüm kanından akıtanları bana

Yüzündeki izleri sevmiştim-
Birkaç derin çizgi, bir bıçak kesiği
Gizliyordu mavi gözlerinin kaçırdığını

Hafızasını okudum, kardeşi öldüğünde
"Eve dön" dediler ona-O cevap verdi:
Kardeşlerim yıllardır her gün ölüyor
Dedi, kıpırtısız elleri tüfeğine kenetli
"Dönme zamanı değil daha, bugün sadece
Anamdan doğma kardeşim öldü."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder