Ne olursa olsun sevecek misin beni, ne yaparsam yapayım gelebilir miyim sana, kurtar beni diye?
Her aradığımda, ölmek istiyorum, diyorsun, peki sen de gidince kim kurtaracak beni, hiç düşünüyor musun?
Bazı şeyler var ki, ancak sen varsan yapabiliyorum, soluk almak gibi.
Bazı anlar var, sen yanımdaysan atlatabiliyorum, çocuk gibi.
Şimdi nefret mi edeceksin benden, haklısın tiksinirsen, ne yüzle benden bunu istersin, diyeceksin değil mi?
Bıktın mı senden istediklerimden bunca yıl, sadece kendine mi kalmak isterdin yoksa...?
Ben de memnun değilim hayatımdan, ben de ölüme sığınmak isterim öyleyse!
Nefret etsem de böyle bir acizliğim var işte_sen yoksan ben de yokum, diye kırılıveren bir inat.
Öylesine kırılgan, öylesine sana bağlı, incecik bir şeffaf cam vazo.
Güvendiğim bir tek sen varsın, anlamıyor musun?Sen de çekip gidince kim kurtaracak beni hayattan?
Ölümden kim kurtaracak... Ölüm bunca etrafımdayken, hiç düşünüyor musun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder