28

(20 TEMMUZ PAZARTESİ)

Pazartesi bunalımı yakamı bırakmıyor
Yüzümü tırnakladım
Önce sebebini bilmediğim
Cinayet planlarına sürükledi beni
Sonra yöntemini seçemediğim
İntihar eylemlerine karıştırdı

Pazartesi kasveti göğsüme çörekleniyor
Nefesimi tuttum
Dakikalarca su altındaymış
Gibi durdum, yine de öldürmedi beni
Akşama kadar yüzümü astım
Gözlerim yandı, yine de ağlatmadı beni

Pazartesi melankolisi peşimde dolanıyor
Yastıkları parçaladım
Tanıdık tanımadık herkesle
Sudan sebeplerden gereksiz kavga çıkardım
Biraz duvarları tekmeledim
Biraz da arabaları havaya uçurdum

Pazartesi bunalımı geçmek bilmiyor
Şarkılar dinledim
Ölümü yaklaşmış bir adamın
Derin, iniltili sesinden saatlerce
İç çeke çeke söyledim onla beraber
Ölümü düşündüm, yine de geçmedi